Woensdag 6-1. Vorige week, op het dak van het Marina Hotel, kwam ik in gesprek met een aardige Fransman, Daniel. De afgelopen week heb ik contact met hem gehouden via SMS. Hij is nu in de buurt en we besluiten om samen Wadi Saydran (Nakhr), bijgenaamd de Grand Canyon van de Arabische wereld, in te lopen. 's Ochtends is het koud en twee Omani's maken even snel een vuurtje van dode palmtakken om zich aan te warmen.
Bij de plaatselijke wevers koop ik een mooi kleedje.....
Daniel heeft een guest house in Misfah (Misfat) Al Abriyeen gevonden en er was nog genoeg ruimte. Ik was al eens in dat dorp geweest en wist dat het één van de mooiste plekjes in Oman was.
Donderdag 7-1. Daniel zet mij af om het hoogste (2100 meter) punt van de weg tussen Al Hamra en Hat. Zelf moet hij met zijn pick-up naar de garage: hij had een klapband gekregen en was bang dat het remsysteem beschadigd was. Vanaf dat punt loop ik terug naar Misfah. Ik doe er de hele dag over.
Vrijdag 8-1. Ik doe die dag rustig aan, geniet van ontbijt en avondeten dat onze gastheer brengt en door ons genuttigd wordt op het dakterras. Het uitzicht daarbij is geweldig. Ook breng ik een bezoek aan Bahla, maar het fort, dat ook op de Unesco-lijst staat, wordt gerestaureerd en is niet te bezichtigen.
Zaterdag 9-1. Daniel blijft nog een paar dagen in Misfat en ik ga naar Nizwa. Maar eerst maak ik nog een stevige wandeling door de tuinen van dit prachtige bergdorp.
Als ik in Nizwa kom, blijkt dat ze de koepel van de moskee hebben vervangen. Hij was blauw met geel/goud (erg mooi) en is nu zandkleurig (niet mooi). Net als drie jaar geleden breng ik een bezoek aan het fort van Nizwa.
